Zrealizowano przy pomocy finansowej Miasta Sopotu.
Magdalena Abakanowicz, Jan Berdyszak, Agata Bogacka, Marek Chlanda, Jan Dobkowski, Tadeusz Dominik, Wojciech Fangor, Stanisław Fijałkowski, Stefan Gierowski, Zbigniew Gostomski, Izabella Gustowska, Mieczysław T. Janikowski, Jerzy Kałucki, Tadeusz Kantor, Bronisław Kierzkowski, Aleksander Kobzdej, Łukasz Korolkiewicz, The Krasnals, Jan Lebenstein, Alfred Lenica, Marcin Maciejowski, Henryk Musiałowicz, Jerzy Nowosielski, Andrzej Nowacki, Teresa Pągowska, GerritRietveld, Teresa Rudowicz, Wilhelm Sasnal, Kajetan Sosnowski, Henryk Stażewski, Leon Tarasewicz, Jan Tarasin, Jerzy Tchórzewski, Teresa Tyszkiewicz, Piotr Uklański, Ryszard Winiarski, Andrzej Wróblewski, Jan Ziemski, Rajmund Ziemski
Wystawa pt. Na tropie doskonałości. Wybrane dzieła z kolekcji Wojciecha Fibaka w
Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie jest najnowszą odsłoną kolekcji sztuki Wojciecha
Fibaka. Koncepcja ekspozycji zbudowana jest w oparciu o zestawy prac wchodzące ze sobą i z odbiorcą, w nieoczywiste, wielowątkowe, relacje. Sopocka prezentacja jest szczególna z tego względu, że pokazuje orbitę zainteresowań kolekcjonera, ale również istotny i niezwykle
ważny fragment polskiej sztuki.
Kolekcja Wojciecha Fibaka ma specyfikę kolekcji muzealnej – jest to szeroki zbiór prac
z pewnego wycinka czasu obrazujący wielokierunkowość poszukiwań kolekcjonera, ale też co ważne dość obiektywnie polską scenę artystyczną przede wszystkim drugiej połowy XX w. i początków XXI w. Pierwotne zainteresowania Wojciecha Fibaka koncentrowały sięna polskim malarstwie przełomu XIX i XX wieku (np. na twórczości Piotra Michałowskiego czy
Władysława Ślewińskiego) i École de Paris (np. na Eugeniuszu Zaku, Meli Muter, Tadeuszu
Makowskim), z czasem jednak punkt ciężkości kolekcji przesunął się na polską klasykę
nowoczesności i współczesności, na twórczość taki artystów jak: Magdalena Abakanowicz,
Jan Berdyszak czy Ryszard Winiarski, ale też Leon Tarasewicz lub Marcin Maciejowski.
Prezentowany na wystawie w Państwowej Galerii Sztuki wybór prac z kolekcji Wojciecha
Fibaka jest w dużej mierze odzwierciedleniem oblicza polskiej sztuki powojennej i jej
przemian. Na ekspozycji znaleźć można najwybitniejsze nazwiska polskiej sztuki nowoczesnej i współczesnej.
Myśl, idea, która porządkuje i wytycza linię kolekcjonowania nierzadko konkretyzuje
się z czasem. Kolekcjonowanie to zjawisko, które bywa zjawiskiem zracjonalizowanym i
podporządkowanym planom inwestycyjnym, ale bywa też fenomenem emocjonalnym, pasją.
W związku z brakiem tradycji kolekcjonerskich w Polsce oraz ograniczeniami natury
materialnej kolekcjonowanie świadome wciąż stanowi zjawisko niszowe. Tworzenie kolekcji
polega na nieustannym wyborze, selekcji, zmieniają się zainteresowania i upodobania
kolekcjonera, rozszerza się wiedza, rozwija wrażliwość, budują kompetencje, które z czasem
osiągają pułap specjalistycznej wiedzy. Kolekcjonowanie to proces dynamiczny. Kolekcja jest
świadomą kreacją i wyborem kolekcjonera, procesem wciąż tworzonym na nowo,
aktualizującym się poprzez kolejne doświadczenia, spotkania z artystami, kuratorami,
historykami sztuki czy innymi kolekcjonerami, lektury, wystawy, poprzez kolejne
wybory. Posiadany obiekt sztuki emituje pewnego rodzaju energię, tworzy relacje z innymi
dziełami w kolekcji, wpisuje się w istniejące konteksty lub kreuje nowe. Z całą pewnością
kolekcjoner jest kuratorem własnej kolekcji, tworzącym zbiór, kreującym znaczenia czy
specyficzne związki między obiektami. O znaczeniu i kulturotwórczym wpływie prywatnych
kolekcji sztuki świadczyć może pochodzenie wielu najważniejszych zbiorów instytucji
publicznych zarówno w Polsce, jak i zagranicą, a kolekcjonowanie w dużej mierze wpłynęło
na ukształtowanie się zachodniej tożsamości i światopoglądu. Prezentowany zbiór prac
posiada wartość samoistną. Duży nacisk położony jest na polską awangardę z lat 50. i 60.,
ważne role odgrywają również dzieła takich artystów jak: Jerzy Kałucki, Wojciech Fangor,
Stefan Gierowski czy Jan Lebenstein, ale też Izabella Gustowska czy Jan Dobkowski– każdy z tych twórców operuje odmienną poetyką i środkami wyrazu.
Wystawa w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie jest drugą, po prezentacji w Muzeum Okręgowym im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy w 2018 roku, tak kompleksową
odsłoną kolekcji Wojciecha Fibaka, wcześniejsze dotyczące zbiorów sztuki dawnej miały
miejsce m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Narodowym w Poznaniu,
Muzeum Narodowym w Krakowie (1992) czy Muzeum Narodowym w Szczecinie
(1999–2000). W roku 1998 odbyła się wystawa w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie pt. Polski Paryż. Od Michałowskiego do Lebensteina. Sopockiej wystawie towarzyszy katalog zaprojektowany przez Ryszarda Bienerta.
Publikacja zawiera wywiad przeprowadzony z Wojciechem Fibakiem przez Cezarego
Pieczyńskiego oraz esej autorstwa Andrzeja Starmacha, jak również fotografie prac
eksponowanych na wystawie w Sopocie. Katalog wystawy kolekcji Wojciecha Fibaka, który z
pewnego punktu widzenia jest podsumowaniem dotychczasowych działań kolekcjonera,
wyznacza cezurę czasową, ale z innej perspektywy jest też upublicznieniem prywatnych
zbiorów, co ma ogromne znaczenie badawcze, a pamiętajmy, że w kolekcjach prywatnych
znajdują się prace funkcjonujące od wielu lat poza publicznym obiegiem. Tylko
wyeksponowanie przedmiotów zgromadzonych w kolekcji, czy to w formie wystawy czy też
publikacji, umożliwia ich zaistnienie w sferze publicznej.
Zapraszamy do oglądania tego wyjątkowego wyboru prac.
