Historia Placu Mancowego w Sopocie - miejsce suszenia sieci rybackich i imprez sportowych

Plac Mancowy to teren zielony w środkowej części Parku Północnego. Dokładniej jest to prostokątny trawnik o wymiarach 60 x 170 m. W XIX wieku służył głównie do suszenia rybackich sieci nazwanych mancami. W okresie rozkwitu kąpieliska na przełomie XIX i XX w., miejsce festynów i masowych imprez, zimowych ślizgawek, a także (do 1926 r.) boisko sportowe . Od 1931 r. stanowi element kompozycji parkowej.

źródło: Marek Spierski, Przewodnik Sopot

Mapa Google - Plac Mancowy w Sopocie - 2020r. 

Nieopodal Placu Mancowego mieściła się szkoła gimnastyczna. Budynek szkoły został wzniesiony po pierwszej wojnie światowej przez nauczycielki gimnastyki, córki Alfreda Katterfelda.

Dawny budynek szkoły gimnastycznej w Sopocie przy ul. Północnej, zdj. ok 1930r.

Budynek wybudowano w stylu klasycystycznego dworku i otwarto w nim Szkołę Gimnastyczną Sióstr Katterfeld. W 1928r. dworek oznaczono numerem 80 Stowarzyszenie Budowy Domów Mieszkalnych. Oprócz sióstr Katterfeld przebywała w nim Gerda Haack, która także uczyła gimnastyki.

Zbiór planów Johannesa, Georga i Ernsta Larass, 1880r.

Po 1933r. dworek sopocki zarekwirowany został na potrzeby Szkoły Okręgowej Nacjonalistycznego Związku Kobiet, a imprezy sporowe z Placu Mancowego przeniesione zostały na stadion sportowy przy obecnej ul. Wybickiego. Dworek użytkowany był przez ową szkołę do lat czterdziestych. Po drugiej wojnie światowej w budynku szkoły gimnastycznej zamieszkał Stefan Szelestowski, kierownik Oddziału Wychowania Fizycznego i Sportu Wydziału Zdrowia Zarządu Miasta Sopot. Przy dworku urządził basen pływacki dla młodzieży czynny jeszcze w latach siedemdziesiątych XX.

źródło: Hanna Domańska, Sopockie Rozmaitości, 2009

Plac Mancowy przeprojektowany na boisko sportowe, widziany od strony Alejek Północnych, w tle widoczna willa przy obecnej ul. Powstańców Warszawy 65 oraz 75, zdjęcie 1919r. (BMS PAH)

na podstawie opracowania: Projekt Dawny Sopot