Co się stało z zapomnianą oranżerią Edwarda Herbsta w Sopocie?

Przy ul. Kościuszki 33c, na terenie dawnej rezydencji rodziny Herbstów, wznosiła się jedna z najciekawszych realizacji ogrodniczych Sopotu z początków XX wieku. Szklarnie Edwarda Herbsta, wybudowane w 1908 roku, do dziś budzą podziw swoim oryginalnym projektem, będącym dziełem wybitnego architekta Carla Kupperschmitta.

Edward Herbst, znany z zamiłowania do roślin i eksperymentów ogrodniczych, już wkrótce po nabyciu sopockiej działki w 1892 r. zlecił budowę pierwszej, niewielkiej oranżerii, za której powstanie mieli być odpowiedzialni Feliks Dorst i Carl Kupperschmitt. Jednak to rok 1908 zapisał się w sposób szczególny w historii – to właśnie wtedy powstał kompleks szklarni, obejmujący imponującą palmiarnię, cieplarnię oraz zaplecze gospodarcze. Na planie posiadłości z 1899 r. już wyraźnie zaznaczono dwa obiekty: palmiarnie i cieplarnię, a także dom ogrodnika, który do dziś funkcjonuje pod adresem ul. Kościuszki 33b.

Projekt Kupperschmitta wyróżniał się nietuzinkowym rozwiązaniem konstrukcyjnym. Budynek składał się z kilku części o różnej wysokości – centralna palmiarnia osiągała nawet 12,5 m, co miało zapewniać optymalne warunki dla uprawy egzotycznych roślin. Ukośne, niższe skrzydła boczne, znane jako „Kalthaus”, służyły jako przestrzeń dla mniejszych upraw. Do jednego ze skrzydeł przylegał natomiast niski budynek mieszczący cieplarnię oraz kotłownię. Całość obiektu ogrzewana była własnym systemem cieplnym, co w tamtych czasach stanowiło nowoczesne i praktyczne rozwiązanie umożliwiające całoroczną uprawę roślin.

Świadectwo niezwykłej pasji

Zniszczenie szklarni

[ZT]28428[/ZT]