Dwór Młynarza, usytuowany przy ulicy Kościuszki 63, to nie tylko urokliwy zabytek, ale również niemy świadek bogatej historii miasta. Zbudowany w latach 1799-1800 dworek jest pozostałością po młynie prochowym i papierniczym, działającym w Sopocie od XVII wieku do połowy XIX wieku. Choć młyn już nie istnieje, Dwór Młynarza wciąż stoi dumnie, przypominając o dawnych czasach.
Dwór powstał w latach 1799-1800, tuż po wybudowaniu kompleksu młyna nad Potokiem Karlikowskim (obecnie już nieistniejącym). Wraz z budynkiem gospodarczym, tworzy on kompleks, stanowiący ostatnią pamiątkę po dawnym młynie.
Choć dzisiaj wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy, budynek w przeszłości pełnił nie tylko funkcje mieszkalne, ale także był atrakcją turystyczną dla wczasowiczów odwiedzających Sopot. W przeszłości obok dworku prowadziła ścieżka, która została przekształcona w 1875 roku w ulicę Kościuszki. Wzdłuż niej wczasowicze spacerowali, podziwiając młyn, który był wówczas jedną z atrakcji kurortu.
W XIX wieku dworek był domem dla różnych osobistości. Zamieszkiwali w nim m.in. Herman Groll - budowniczy młynów, Franz Weiland - młynarz i Edward Pfefferkorn - buchalter. Na początku XX wieku właścicielem dworku został Franz Jesse, kupiec prowadzący hurtową sprzedaż soli.
Po drugiej wojnie światowej dworek zaczął podupadać. Planowano nawet jego rozbiórkę. Na szczęście w 1979 roku budynek przeszedł gruntowny remont i stał się siedzibą działu naukowo-badawczego Muzeum Stutthof w Sztutowie. Tym samym Dwór Młynarza to nie tylko zabytkowy budynek, ale również symbol dawnego Sopotu i miejsce, w którym historia przeplata się z teraźniejszością. Jest on materialnym śladem przemysłowego i turystycznego dziedzictwa naszego miasta.
Tekst przygotowano w oparciu o informacje dostępne w serwisie www.dawnysopot.pl.
Źródło: F. Mamuszka, Bedeker Sopocki, Hanna Domańska, Opowieści Sopockich Kamienic, 2005: za www.dawnysopot.pl.
[ZT]22417[/ZT]
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz