Sopocki Teatr Tańca w lutym 2021 r. zaprasza na dwa spektakle:

• 13 – 14 lutego Dyskretny UROK Picassa – prezentacja online

Dostęp do pokazu darmowy na kanałach Youtube i Facebook Sopockiego Teatru Tańca od godz.19.00 w sobotę, 13 lutego, do godz. 23.30, w niedzielę,14 lutego.

oraz

• 20 lutego - 7 pieczęć – wyczekiwana pierwsza prezentacja offline

Zapraszamy do Teatru na al. Mamuszki 2 w Sopocie na 19.00!

Ze względu na ograniczenia spowodowanymi przez COVID, Sopocki Teatr Tańce może gościć tylko połowę widowni.

Na spektakl należy przybyć w maseczkach przed godziną 19.00 z wydrukowanymi i podpisanymi oświadczeniami dotyczącymi stanu zdrowia (oświadczenie będzie dołączane do biletu).

UWAGA! Możliwość zakupienia biletów tylko w sieci - kliknij tutaj!

Informacje o spektaklach

Dyskretny urok Picassa

Koncept – Jacenty Krawczyk / reżyseria – Jacenty Krawczyk, Joanna Czajkowska / choreografia – Joanna Czajkowska, Jacenty Krawczyk, Kamila Maik, Kalina Porazińska, Joanna Nadrowska, Magdalena Laudańska, Kacper Matuszewski / muzyka – Mariusz Noskowiak / kostiumy – Alicja Grucascenografia – Artur Gołdys, Zuza Maik / światła – Mateusz Gierc / wizualizacje – Katarzyna Turowska plakat – Katarzyna Turowska

„Dziewczyna przed lustrem w wykonaniu Czajkowskiej zwraca uwagę na dwa istotne motywy przedstawienia – dłoń i oko, „narzędzia” Mistrza. Praca dłoni i gra spojrzeń budują fundamenty choreografii Krawczyka i Czajkowskiej. Dłoń inicjuje tu taniec, zaznacza poszczególne części ludzkiego ciała, tego samego, które Picasso z takim upodobaniem dekonstruował. W najnowszym przedstawieniu Sopockiego Teatru Tańca ciało, a wraz z nim cały otaczający je (wszech)świat również ulegają swoistej dekonstrukcji, którą każdorazowo finalizuje akt rekonstruowania. Krawczyk i Czajkowska rozkładają niejako choreograficzne konstrukcje na frazy poszczególnych ruchów, z których następnie budują nowe kształty. Te po chwili także ulegają rozłożeniu. I tak aż do przejmującego finału. […]”

Anna Jazgarska „Wszystkie dzieci rodzą się artystami” dla www.teatraly.pl

Inspiracją dla artystów Sopockiego Teatru Tańca do spektaklu pt. ”Dyskretny urok Picassa” jest oczywiście postać Pabla Picassa, ur. w 1881 r. w Maladze, hiszpańskiego malarza, grafika, rzeźbiarza, uznawanego za jednego z najwybitniejszych artystów XX wieku, genialnego twórcę sztuki nowoczesnej. Jego wszechstronna, niezwykle bogata twórczość jest niekończącą się inspiracją dla artystów z różnych dziedzin sztuki w XX i XXI w. Picasso – twórca nie tylko obrazów, ale także grafik, ceramiki, rzeźb, scenografii, ilustracji, jako przedstawiciel takich prądów w sztuce jak realizm, surrealizm, kubizm dadaizm, jest doskonałą inspiracją do stworzenia żywych obrazów scenicznych w formie interdyscyplinarnego nowoczesnego widowiska, w duchu wielkiego artysty, jego wszechstronnej stylistyki. Wybrane dzieła z różnych okresów, od subtelnej formy, naturalizmu przez kubistyczną deformację, dekonstrukcję, karykaturę, po surrealistyczną abstrakcyjną ekspresję, wyznaczą dla twórców STT formę o zróżnicowanej stylistyce ruchomych obrazów przedstawienia o ponadczasowym charakterze. Choreografia będzie efektem pracy aktorów-tancerzy, wg autorskiej swobodnej interpretacji i koncepcji z pogranicza performance, tańca, kreacji aktorskiej i dramaturgii teatralnej – w duchu surrealistyczno-kubistycznym.

Fot. Adam Joachimowski

7PIECZĘĆ

Scenariusz, reżyseria (inspirowane dziełami Ingmara Bergmana) – Jacek Krawczyk / Choreografia, kreacje aktorskie, taniec – Joanna Czajkowska, Jacek Krawczyk, Grzegorz Sierzputowski, Aleksandra Foltman, Róża Kołoda, Wiktoria Rudnik / Muzyka – Mariusz Noskowiak / Światło – Mateusz Gierc / Wizualizacje – Łukasz Boros / Scenografia – Jacek Krawczyk / Kostiumy – STT / Realizacja filmu – Piotr Czarnecki

Fot. Adam Joachimowski

Punktem wyjścia realizacji spektaklu jest film Ingmara Bergmana z 1957 r. pt. ”Siódma Pieczęć”. Przełamanie siódmej pieczęci według Apokalipsy św. Jana oznaczało moment, w którym rozpoczyna się czas ostateczny, w którym Bóg oddziela dobro od zła, po czym zsyła na umiłowaną przez siebie ziemię śmierć i zagładę. Bohater – Rycerz powracający z wyprawy krzyżowej, w obliczu apokalipsy, traktuje swoją podróż jako drogę do poznania prawd ostatecznych. Ponieważ życie naokoło wydaje się pozbawione sensu, a Bóg milczy, Rycerz gotów jest zapytać o to spotkaną po drodze postać Śmierci. Śmierć decyduje się podjąć jego wyzwanie i zagrać z nim w szachy, na jednej szali kładąc tajemnicę istnienia, na drugiej – życie Rycerza i jego bliskich. W spektaklu podczas zadumy i refleksji nad partią szachów padną pytania dotyczące istoty życia, istnienia Boga, samotności człowieka, kryzysu wiary, uczuć i więzi miedzy ludzkich. Rycerz prowadzić będzie werbalny oraz ekspresyjno -- ruchowy dyskurs z samym sobą, dotyczący filozoficznych moralnych rozterek, metafizycznej tajemnicy istnienia. Szachownica stanowić będzie alegoryczne medium.

[ZT]6852[/ZT]