Sopocki Dom Aukcyjny zaprasza do odwiedzenia wystawy prac Andrzeja Dudzińskiego – malarza, grafika, satyryka, fotografa, twórcy postaci Dudiego i Pokraka.
Pochodzącego z Sopotu „obywatela świata” wszyscy znają, ale, być może nie wiedzą, jak różnorodna jest jego twórczość. Wystawa wpisuje się w cykl wydarzeń zorganizowanych w 2019 roku wokół jubileuszu 50. lecia pracy artystycznej autora. Prezentowane dzieła to klasyka twórczości Dudzińskiego – przede wszystkim duży zbiór ilustracji, publikowanych na łamach takich czasopism jak: Szpilki, Tygodnik Powszechny oraz Time, Newsweek, The Washington Post Magazine i Harpers. Nie zabraknie także kultowych bohaterów jego dzieł: Dudiego, rozczochranego ptaka, komentującego PRL-owską rzeczywistość na łamach Szpilek, oraz Pokraka, kulki na pajęczych nóżkach, dziecinnego gryzmoła, łobuza grasującego po papierze czy płótnie, grającego wszystkim na nosie, który – rysowany lewą ręką – wyrażał wszystko co negatywne. Oryginalny styl Dudzińskiego, rozpoznawalny nawet w Nowym Jorku, nie daje się łatwo zaklasyfikować – i dobrze! Potrafi być ironiczny, poetycki, a nawet psychodeliczny, ale chyba najważniejszą jego cechą jest fantastyczne wyczucie koloru i niepokorność wobec tradycji.
W monografii artysty odnajdujemy krótkie podsumowanie autora: Wszystkie moje dotychczasowe twórcze usiłowania polegały na „odrywaniu się” od tradycji i szukaniu sobie miejsca poza wspólnym zbiorem. Po powrocie z Hiszpanii i Włoch uświadomiłem sobie, że nie ma sensu uciekać, i ta myśl wydała mi się kojąca. Od początku wszystko, co robiłem, wypływało z wewnętrznej potrzeby, powodowane bliżej niesprecyzowanymi impulsami. (…) Maluję, rysuję i fotografuję to, co sam chciałbym zobaczyć.
Wernisaż wystawy w piątek 30 sierpnia o godz. 18:00 w Sopockim Domu Aukcyjnym / Monte Casino 43
Andrzej Dudziński (ur. 1945 w Sopocie) Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafiką prasową i fotografią. Studiował architekturę na Politechnice Gdańskiej w latach 1966-68, a następnie przeniósł się na architekturę wnętrz i grafikę do gdańskiej PWSSP. Zakończył studia na ASP w Warszawie na wydziale grafiki w pracowni plakatu Henryka Tomaszewskiego. Jeszcze jako student zaczął zamieszczać swoje rysunki w miesięczniku Polska oraz w tygodnikach Szpilki i Kultura. W latach 1970–72 Dudziński mieszkał w Londynie, współpracując z pismami undergroundu OZ, Ink, Frendz i Time Out. Po powrocie do Polski, w nieco odmienionym klimacie szybko ustalił swoje nazwisko między innymi dzięki Dudiemu – rozczochranemu ptakowi, kontestującemu co tydzień w Szpilkach. Jego prace publikowały czołowe pisma polskie. Stale współpracował z Ty i ja, Literaturą, Kulisami i Polityką. Projektował plakaty teatralne i filmowe, pisał (wspólnie z żoną Magdą Dygat) i ilustrował książki dla dzieci, projektował scenografie teatralne i czołówki filmowe, współpracował z radiem i telewizją i wystawiał swoje prace w czołowych galeriach. W 1977 roku Dudziński został zaproszony na Międzynarodową Konferencję Grafików w Aspen, Kolorado. Po przyjeździe do Stanów postanowił zamieszkać w Nowym Jorku. Podjął współpracę z czołowymi pismami amerykańskimi, w tym: The Atlantic Monthly, The Boston Globe, Newsweek, The New York Times, Playboy, Rolling Stone, Vanity Fair, The Washington Post i Time. Współpracował z wieloma pismami europejskimi, Korzystali z jego współpracy: AT&T, Conde Nast, IBM, Deutche Telekom i Royal Bank of Scotland. W latach 1982–1990 Dudziński wykładał w Parsons School of Design w Nowym Jorku.
W 2001 roku Sopot nadał Andrzejowi Dudzińskiemu tytuł Honorowego Obywatela Miasta. W 2007 roku TVP Kultura pokazała „Niedzielę z Andrzejem Dudzińskim”. W lutym następnego roku TVP 2 emitowała film dokumentalny pt: Dudi,w reżyserii Małgorzaty Łupiny, ukazujący sylwetkę i działalność artystyczną Andrzeja Dudzińskiego. W 2009 nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazał się „Mały alfabet Magdy i Andrzeja Dudzińskich”. W 2012 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2013 został laureatem Nagrody Neptuna przyznawanej przez prezydenta Gdańska. W 2014 otrzymał Nagrodę ZAiKSu. Zaś w roku 2015, dla upamiętnienia 100-lecia urodzin Stanisława Dygata, na zamówienie TVP 2, reżyserował film dokumentalny „Mój ojciec Staś”, według scenariusza Magdy Dygat. W 2018 otrzymał Nagrodę 100-lecia Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, które w 2019 nadało mu tytuł Honorowego Członka.
"Kreska Dudzińskiego ma swojego rodzaju pewność siebie, jest zarazem kontrolowana i anarchiczna. Kontrola nad kreską wywodzi się być może z jego studiów na architekturze. Kreska anarchiczna wykształciła się zapewne pośród zakrętów życia."
[David Ebony]
Sopocki Dom Aukcyjny - ulica Bohaterów Monte Cassino 43
0 0
Wilka szkoda, że na Monciaku nie ma już murala tego artysty...