18 listopada o godz. 18.30. W Dworku Sierakowskich w Sopocie zostanie zaprezentowana przewrotna współczesna komedia Anny Burzyńskiej pt. „Akompaniator”. Wstęp wolny.
Bohaterami sztuki są śpiewaczka operowa i pianista, jej równolatek, towarzyszący divie od wielu lat i kochający się w niej beznadziejnie. Po trzydziestu latach, podczas jednej z prób, akompaniator postanawia wreszcie odsłonić swoje uczucia. W miarę biegu opowieści bohaterowie przechodzą wewnętrzne przeobrażenia, a komediowo rozpoczynająca się sztuka ewoluuje w stronę psychologicznego thrillera.
W czytaniu „Akompaniatora” udział wezmą aktorzy związani z Teatrem Wybrzeże. W rolę divy wcieli się Marzena Nieczuja Urbańska, a postać pianisty wykreuje Krzysztof Gordon. Opiekę reżyserską nad spektaklem sprawuje Krzysztof Gordon. Opieka artystyczna i prelekcja poprzedzająca czytanie sztuki – prof. Małgorzata Jarmułowicz z Katedry Dramatu i Teatru UG.
Anna Burzyńska – dramatopisarka, pisarka, profesor na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagielońskiego, kierownik Katedry Teorii Literatury, kierownik literacki Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Autorka rozpraw i książek naukowych z zakresu współczesnej wiedzy o literaturze, filozofii ponowoczesnej i sztuki postmodernizmu. Laureatka licznych nagród naukowych, literackich i dramaturgicznych. Była jurorką na wielu festiwalach teatralnych i filmowych. Współpracowała również z radiem i telewizją oraz szkołami teatralnymi i filmowymi w całej Polsce. Autorka powieści, opowiadań i sztuk teatralnych, tłumaczonych na kilkanaście języków i wielokrotnie wystawianych w teatrach w Polsce, za granicą, a także w teatrze polskiego radia i w telewizji. Wydała dwa tomy dramatów: „Nicland. Cztery sztuki teatralne”. Seria: Dramat Współczesny (Kraków 2004), „Los hombres al borde de un ataque de nervios”, przekł. na j. hiszpański J. Bielak i X. Farr?, Stowarzyszenie Reżyserów Hiszpańskich (Madryt 2007). Członkini Europejskiej Federacji Towarzystw Autorów Teatralnych (FATE) z siedzibą w Madrycie.
Sztuki teatralne: „Czary Mary” (sztuka dla dzieci, 2002), „Wszystko gra, czyli miesiąc miodowy” (2002),„Najwięcej samobójstw zdarza się w niedzielę (2003), „Surwiwal, albo “wyjść na plus” (2003), „Nicland” (2003), „Życie do natychmiastowego użytku” (2004), „Jeśli pragniesz kobiety, to ją porwij” (2004), „Mężczyźni na skraju załamania nerwowego (2004), „Nicland/Surwiwal” (2005), „Krzyk. Monolog na kilka głosów” (2005), „Teatr namiętności Zygmunta i Delfiny” (spektakl radiowy, 2006), „Tango Piazzolla” (spektakl muzyczny, 2006), „Sceny z życia rodzinnego” (2007), „Akompaniator” (2007), „Post-Makbet” (2008), „Malawita. Ballada o mafii” (spektakl muzyczny, 2008), „Zakręcony Słowacki, czyli noc w malinach” (2009), „Wiera Gran” (2009), „Krzyżacy, czyli teatr w kryzysie” (2010), „Symulacja” (2010), „Kobieta finalna” (2013), „Niżyński. Zapiski z otchłani” (2013), „Transakcja” (2014), „Cafe Luna”, „Tango Piazola i in.
Sztuka „Akompaniator” miała premierę we wrześniu br. w Austrii. Inscenizację z rolami Judith Brandstaetter i Jerzego Milewskiego w reżyserii Susanne Szameit, zaprezentowano w Kleines Theater w Salzburgu, gdzie została przyjęta entuzjastycznie. Natomiast od połowy października br. na deskach gdyńskiego Teatru im. W. Gombrowicza wystawiane są „Czarne wdowy” Anny Burzyńskiej – czarna komedia, okraszona piosenkami sycylijskimi.
„Akompaniator” Anny Burzyńskiej to kameralna sztuka, której motto „Fatalna tożsamość zakochanego: jest tym, który czeka…” Autorka zaczerpnęła z „Fragmentów dyskursu miłosnego” Rolanda Barthesa.
Bohaterów sztuki jest dwoje: 55-letnia śpiewaczka operowa i jej akompaniator, równolatek. Pianista akompaniuje divie od trzydziestu lat i kocha się w niej beznadziejnie, nigdy jednak nie odezwał się do niej ani słowem. Po trzydziestu latach, na próbie, postanawia wreszcie przemówić i wyznać swoje uczucie – oczywiście w najmniej odpowiednim momencie. Tak rozpoczyna się akcja sztuki, początkowo komedii ewoluującej jednak w stronę psychologicznego thrillera. Akompaniator w trakcie trwania opowieści odsłania się przed nami, zrywając kolejne maski, ujawniając niepokojące wręcz psychopatyczne cechy. Śpiewaczka początkowo nie przejmuje się zupełnie jego uczuciami, ma inne priorytety, które można streścić w słowach “pracować, pracować, pracować i obniżać wiek kochanków”. Stopniowo ulega jednak przerażeniu dostrzegając w mężczyźnie szalonego człowieka. Czy Akompaniator odsłaniający z taką wielką żarliwością swoje uczucia zostanie wysłuchany? Czy okaże się gotowy na prawdziwy związek? Jak zakończy się ta uwertura na kobietę, mężczyznę i fortepian, w której pianista z zakompleksionego fajtłapy staje się demonicznym kreatorem losu kobiety, a śpiewaczka z pustej, zainteresowanej karierą divy przeobraża się w kobietę świadomą zagrożenia i walczącą o przetrwanie.
opracowano na podstawie: Akompaniator, Joanna. Olczakówna dla ADiT, adit.art.pl, e-teatr.pl
Sztuka prezentowana jest w cyklu Teatr przy Stole na podstawie zgody licencyjnej na czytanie udzielonej przez Agencję Dramatu i Teatru ADiT.
inf. i zdj: Towarzystwo Przyjaciół Sopotu - Dworek Sierakowskich
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz