Pasaż Sztuki - Współczesne rzeźby w Sopot Centrum - odnajdziesz je wszystkie?

19 czerwca o godz. 18:00 w Sopot Centrum odbędzie się wernisaż Pasażu Sztuki - niezwykłego projektu Oddziału Gdańskiego ZPAP, Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku i Fundacji Wspólnota Gdańska zainicjowanego w 2017 roku.

W 2019 roku realizatorką projektu jest Fundacja Wspólnota Gdańska, a partnerem jest Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku.

Celem projektu jest prezentacja rzeźby współczesnej kreowanej przez artystów z Trójmiasta i z Polski oraz popularyzacja sztuki wśród szerokiej publiczności.

• Zachęcamy do oglądania prezentowanych obiektów po zmroku. Wtedy pokazują wszystkie swoje zalety.
• Wystawę można zobaczyć od 19 czerwca do 30 września 2019.

EULALIA DOMANOWSKA, Kuratorka wystawy, Dyrektorka Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku

„Pasaż sztuki 2019” w Sopocie to wystawa organizowana przez Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku i Fundację Wspólnota Gdańska. Pięcioro artystów prezentuje prace na dworcu PKP i jego najbliższej okolicy w Sopocie.

Czerwony neon „Słońce Sopotu” Jarosława Perszko zamontowany bezpośrednio na ścianie budynku jest minimalistycznym ikonicznym znakiem miasta. Pozostałe projekty zapraszają widzów do interakcji. Można poruszyć metalowe płytki „Ekranu” Adama Garnka, próbując wydobyć z niego jakiś dźwięk i migotliwy obraz połyskujących pikseli. Przywykliśmy do tego, że otaczają nas różne sprzęty: głośniki, kamery, ekrany; jednak tym razem, zamiast oglądać elektroniczny obraz, możemy pobawić się jego powierzchnią.

Autor od lat tworzy utopijne interaktywne obiekty: dziwne rowery, rysujące maszyny, mobilne turbiny, nawiązując do projektów Leonarda da Vinci, marzeń o pokonywaniu barier. Wykonane z metalu – tworzywa niedawno minionej epoki industrialnej - mają charakter nieco nostalgiczny.

Instalacja świetlna Pawła Dudko zawiera wielkie żarówki wydrukowane nowoczesną techniką wydruków 3D, które autor w humorystyczny sposób podwiesza na gałęziach drzew. „Owoce oświecenia” reagują na obecność przechodniów. Zapalają się bądź gasną tworząc romantyczny, ale też użyteczny akcent w przestrzeni publicznej.

Niespodziewane doświadczenie czeka widzów zaglądających do metalowej tuby autorstwa Joanny Krzysztoń i Grzegorza Rogali. Mogą w niej zobaczyć obraz drugiej strony naszego globu – Pacyfik, może odludną wysepkę z egzotyczną roślinnością, serfującego młodzieńca. To lekki zawrót głowy, zupełnie jakbyśmy mieli zdolność przejrzenia naszej Ziemi na wylot. Autorzy dają nam możliwość zaspokojenia pragnienia podróży do egzotycznych krajów, na drugi koniec świata, bez potrzeby przemieszczania się. Duet współpracujący od kilkunastu lat tworzy multimedialne, często interaktywne instalacje, które odnoszą się do kwestii współczesnej kultury, przełamują utarte schematy naszego myślenia, ale też widzenia, jednocześnie pozwalając na uczestnictwo czy nawet zabawę.

Fundacja Wspólnota Gdańska i Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku mają doświadczenie w tworzeniu projektów w przestrzeni publicznej. Fundacja w ciągu ostatnich lat zagospodarowała rzeźbami i dziełami sztuki Park Reagana w Gdańsku. Centrum Rzeźby kilkukrotnie organizowało projekt „5 ton rzeźby” pokazywany w Parku Millenaris w Budapeszcie, w Parku Rzeźby w Orońsku i w ogrodach Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Projekty w przestrzeni publicznej nie powinny stanowić jedynie dekoracji, lecz nawiązywać dialog z miejscem i publicznością. Życzymy Państwu używania sztuki.

JAROSŁAW PERSZKO
Jarosław Perszko urodził się w 1962 w Hajnówce. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dyplom z wyróżnieniem [1989] w Pracowni Rzeźby prof. Hanny Brzuszkiewicz. W latach 1989-90 był asystentem prof. Adolfa Ryszki w Zakładzie Rzeźby UMK w Toruniu. Od 1997 jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej, obecnie zatrudniony na stanowisku profesora. Od roku 2016 Prorektor ds. studenckich tej uczelni. Zajmuje się rzeźbą, instalacją i performance. Liczne realizacje scenograficzne dla filmu, teatru dramatycznego i lalkowego oraz widowisk muzycznych. Animator kultury, współorganizator i uczestnik warsztatów twórczych m.in. z Laboratorium Edukacji Twórczej CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie.

Słońce Sopotu [2019]
„Słońce Sopotu” jest podszytym dowcipem site-specific na temat mekki polskich wczasowiczów. W swojej syntetycznej formie obiekt przypomina typowy dla tego miejsca landschaft - zachodzący za horyzont krąg słońca, odbijający się w spokojnej tafli morza. Jednocześnie owa prostota przemysłowej struktury przywodzi na myśl także inne „słoneczko” - popularną w dobie PRL domową grzałkę, ratującą przed chłodem mieszkań z wielkiej płyty niejedną polską rodzinę. Praca jest zatem dedykacją dla fenomenu samego Sopotu, ale i określonych wspólnot ludzi, generowanych przez kulturowe zjawiska.

GRZEGORZ ROGALA, JOANNA KRZYSZTOŃ
Grzegorz Rogala w latach 1976-1981 studiował na Wydziale Operatorskim PWSF TViT w Łodzi. Był członkiem S.F.P., ZPAP. Od 1988 prowadzi "Studio Rogala", zajmujące się produkcją i postprodukcją filmową. Zrealizował bądź brał udział w realizacji ok. 800 projektów filmowych i reklamowych. W 1996 honorowany nagrodą za animację komputerową „Crackfilm” w Krakowie. Od 8 lat zajmuje się filmem, fotografią i sztuką interaktywną. Prace w zbiorach publicznych oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Francji, Holandii oraz w Nowej Zelandii. 

Joanna Krzysztoń studiowała na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie (dyplom w 1978 w pracowni prof. J. Tarasina). W 2007 była stypendystką Ministerstwa Sztuki i Dziedzictwa Narodowego. Głównym nurtem jej twórczości jest malarstwo. Obecnie tworzy również instalacje łączące malarstwo z efektami komputerowymi. Od 2011 wykłada na Wydziale Grafiki w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej. W swoim dorobku ma ponad 20 wystaw indywidualnych w Polsce i zagranicą. Mieszka i pracuje w Warszawie. 

Antypody [2019] 
Spoglądając do wnętrza stożka przez szybkę umieszczoną na górze zobaczymy żywy obraz tego co dzieje się po drugiej stronie Ziemi. Lądujemy u wybrzeży Tahiti na plaży surferów obserwowanej 24 godziny na dobę. Gdy na naszej półkuli północnej jest dzień, na antypodach panuje noc. Dwunastogodzinna różnica czasu powoduje brak obrazu między godziną 6.00 a 18.00 naszego czasu. Aby temu zaradzić prezentujemy obraz z poprzedniego dnia.

PAWEŁ DUDKO 
Autor instalacji przestrzennych, multimediów, fotografii i scenografii. Swoje prace prezentował w wielu galeriach w Polsce i za granicą, m.in.: XXI (Warszawa), Musée du Jouet (Moirans-en-Montagne, Francja), Galeria Sztuki Współczesnej (Świnoujście) oraz na wielu przeglądach i festiwalach, m.in.: Dizaino Savait? (Wilno, Litwa), Międzynarodowy Kampus Artystyczny FAMA (Świnoujście). Laureat licznych konkursów fotograficznych, m.in. Życie jest piękne (Kielce), Człowiek obok mnie (Białystok). Stypendysta Prezydenta Miasta Białegostoku. Zawodowo związany z macierzystym Wydziałem Architektury Politechniki Białostockiej, adiunkt w Zakładzie Architektury Wnętrz. Stopień doktora sztuki uzyskał na Wydziale Rzeźby i Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. W latach 2008-11 prezes Studenckiego Koła Naukowego „Forma”. Inicjator i organizator Przeglądu Krótkich Form Filmowych 4’61”. 

Owoce oświecenia [2019] 
Owoce oświecenia nawiązują swoją formą i kontekstem przestrzennym do przeskalowanych owoców, jednak wykorzystane materiały, jak i sam proces tworzenia, pochodzą ze świata form przemysłowych. We wnętrzu umieszczono źródło światła, sterowane czujnikiem ruchu, zainstalowanym w miejscu odpowiadającym kielichowi owocu. Dosłownie powielona forma przemysłowej lampy przetransformowana została w organiczny owoc dzięki umieszczeniu w kontekście i wykorzystaniu charakterystycznego, warstwowego wzoru powstającego przez cykliczne nakładanie materiału w procesie druku przestrzennego. Wewnętrzne światło dopełniło wyrazu, jednocześnie podkreślając połączenie kultury i technologii z naturą.

ADAM GARNEK 
Artysta urodził się w 1964 roku w Kazimierzy Wielkiej. W latach 1983-88 studiował w PWSSP w Poznaniu. Miał wiele wystaw indywidualnych m.in.: w galeriach Warszawy, Poznania, Krakowa, Łodzi, Bydgoszczy. Brał też udział w wystawach zbiorowych organizowanych w Polsce i zagranicą. Zrealizował wiele projektów i wystaw, m.in. „Machina, pojazd, urządzenie”, „Dwie maszyny do rysowania", „Inbetween”, "Machiny do poznawania świata”, „Utopia praktyczna”. 

Ekran [2018] 
Współczesny świat jest nasycony ekranami. Człowiek czerpie wiedzę o otaczającej rzeczywistości z ekranów telewizora, komputera, telefonu. Steruje maszynami i pojazdami za pomocą ekranów. Człowiek komunikuje się i szuka bliskości poprzez ekrany. Rzeźba EKRAN 2018 jest przedstawieniem takiego ekranu. Przeznaczona jest do miejsc publicznych, holi w biurowcach, gdzie przechodzi dużo ludzi. Każda chętna osoba może „uruchomić” ekran naciskając klawisze.

zdjęcia: Sopot Centrum, Andrzej Stelmasiewicz