Daj bliskim chwilę,
którą zapamiętają
którą zapamiętają
Od lat trio twórców – reżyser Michał Derlatka oraz aktorzy Sylwia Góra i Marek Tynda (często wspierani przez innych przyjaciół-artystów, tym razem z Magdaleną Gładysiewicz) – spotykają się na sparring pomysłów, znikają nagle w próbach, a niedługo później prezentują w BOTO ich następne mocne teatralne uderzenie. Tak było z ,,Wróżką z kranu” czy ,,Alicją pod ziemią”, tak też będzie z tekstem ,,Don Juan wraca z wojny”. I będzie trochę o powrotach i niemożności odnalezienia się w świecie, który już nie jest taki sam, ale przede wszystkim będzie o miłości kontra rzeczywistości, pogoni za nieuchwytnym i przekleństwie idealisty – o idealizmie.
Tekst: Ödön von Horváth
Przekład: Monika Muskała;
Reżyseria: Michał Derlatka;
Obsada: Sylwia Góra, Marek Tynda i Magdalena Gładysiewicz.
Don Juan wraca z wojny – kilka dryfujących myśli od reżysera.Wyobrażony, idealizowany obraz (nieobecnego) obiektu miłości zderzony z rzeczywistością – w prozie codzienności rozpada się na drobne kawałki, pęka jak rozbite lustro i kaleczy odłamkami, topi się jak śniegowy bałwan. Tęsknota za własnym wyobrażeniem ideału, pogoń za nieuchwytnym, za wiatrem, marność, marność nad marnościami, vanitas vanitatum et omnia vanitas. Czy lepiej ulec ułudzie wyobraźni, która nęci wizjami nieistniejących krain: Youkali, Utopii, Ultima Thule i gonić wiatr by nigdy go nie doścignąć, czy na chłodno stwierdzić, że trawa najbardziej zielona jest tam, gdzie nas nie ma i uprawiać swój nieidealny ogródek? Idealizm to przekleństwo idealisty, gdy ten wierzy w to, że idealne słowo może stać się realnym ciałem. Kant mówił, że ideały są jak gwiazdy. Ci, którzy jak Don Juan chcą ucieleśnienia ideału ryzykują katastrofą kosmicznej niemożliwości.
Projekt współfinansowany ze środków Miasta Sopot.
