Z wielkim smutkiem informujemy, że w sobotę, 6 lipca 2024 roku, w godzinach wieczornych, zmarł Zbigniew Jankowski, wybitny poeta, prozaik i marynista. O jego śmierci poinformowała córka, Anna Janko, w mediach społecznościowych.
Urodzony 26 grudnia 1931 roku w Bydgoszczy. Zbigniew Jankowski urodził się jako syn Franciszka, pracownika PKP i uczestnika wojny polsko-bolszewickiej, oraz Stanisławy z d. Stachowiak. Po II wojnie światowej, jego rodzina przeniosła się do Sypniewa, a później do Piły. W 1951 roku Zbigniew zdał maturę w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Rogoźnie i podjął pracę jako nauczyciel języka polskiego i wychowania fizycznego w Pile. W 1957 roku ukończył studia polonistyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach.
Poślubił poetkę Teresę Ferenc, z którą miał dwie córki – Annę Janko i Milenę Wieczorek, obie również poszły w ślady rodziców i zostały poetkami.
Jako poeta Jankowski debiutował w 1956 roku. W latach 1956–1965 mieszkał w Rybniku, gdzie założył i przewodniczył Klubowi Literackiemu „Kontakty”. W Kołobrzegu współtworzył grupę poetycko-plastyczną „Reda”. W latach 1971–1975 był organizatorem i prezesem Dolnośląskiego Oddziału Stowarzyszenia Marynistów Polskich. Od 1975 roku mieszkał w Sopocie, gdzie aktywnie działał na rzecz rozwoju lokalnej kultury, m.in. współtworząc Sopocki Klub Pisarzy i Przyjaciół Książki „Brodwino”, a także w latach 1993–2001 współredagując prezentacje poetyckie na łamach sopockiego czasopisma literackiego „Topos”.
Twórczość Zbigniewa Jankowskiego obejmuje kilkadziesiąt tomów poezji, które były tłumaczone na wiele języków, w tym niemiecki, rosyjski, szwedzki, grecki, francuski, angielski, czeski i serbski. Jego poezja charakteryzuje się głęboką refleksją nad naturą, morzem oraz losem człowieka.
Zbigniew Jankowski był autorem wielu tomów poezji, w tym m.in: „Dotyk popiołu. Miniatury liryczne” (1959), „Żar. Poemat” (1966), „Psałterz bałtycki. Wiersze wybrane i nowe” (1974), „Ostrzeżenie przed lądem” (1977), „Zanurzenie. Modlitwy poetyckie” (1980), „Port macierzysty” (1995), „Biały delfin. Nowy wybór wierszy” (2009), „Wolne miejsce” (2016).
Zbigniew Jankowski był trzykrotnie nominowany do Nagrody Poetyckiej Orfeusz, a w 2016 roku został odznaczony srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Był również laureatem wielu innych nagród, w tym Gdańskiej Książki Roku za tom „Żywioł wszelki. Wiersze wybrane i nowe” (1978).
Odejście Zbigniewa Jankowskiego to ogromna strata dla polskiej literatury. Jego twórczość, pełna morskich inspiracji i głębokiej refleksji, na zawsze pozostanie w pamięci czytelników.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz