Sopoteka: „Planeta piołun”. Spotkanie autorskie z Oksaną Zabużko

Zapraszamy na spotkanie autorskie z Oksaną Zabużko wokół książki „Planeta piołun”. Odbędzie się ono w języku ukraińskim i będzie tłumaczone na język polski.

Запрошуємо на зустріч з Оксаною Забужко навколо книги «Планета полин». Зустріч буде проходити українською мовою. Та буде перекладено на Польську мову.

• Kiedy: 17 marca, godz. 18:00.
• Gdzie: Sopoteka, Sopot Centrum, poziom +2, ul. Tadeusza Kościuszki 14, 81-704 Sopot
• Prowadzenie: Dagny Kurdwanowska

Podczas spotkania dzieci i młodzież, która przyjdzie z rodzicami zapraszamy do kącika gier i zabaw, gdzie zostaną udostępnione także e-booki w języku ukraińskim.

O książce:

„Świat zmienia się, przekraczając jakąś fatalną granicę” – pisze Oksana Zabużko, patrząc na Europę trawioną toksycznymi populizmami i opadającą w intelektualną przepaść. W podzielonym świecie baniek informacyjnych jej eseje zdają się kierować czytelnika w stronę ocalenia, którym dla autorki jest szeroko pojęta kultura, a przede wszystkim kultura uważnego czytania. W swoich arcyciekawych, wielowarstwowych esejach daje przykład głębokiej lektury, zwracając się w stronę ważnych dla siebie autorów, których światy usiłuje ochronić przed niezrozumieniem. Z zaangażowaniem przygląda się obecnej Ukrainie, podejmując jednocześnie dialog z innymi kulturami. Tłumaczy Czarnobylską modlitwę Swietłany Aleksijewicz, żegna się z Josifem Brodskim, ogląda nowy film Larsa von Triera i rozmawia z czytelnikami swoich utworów za granicą. Planeta piołun jest także listem miłosnym pisarki do Polski adresowanym do opatrznościowego polskiego współrozmówcy. – Tego współrozmówcę lubię. I za nic nie chciałabym go utracić. I ta książka jest dla mnie po prostu sposobem, by ująć go za rękę.

Oksana Zabużko (ukr. Окса́на Стефа́нівна Забу́жко) – ukraińska pisarka, poetka i eseistka. Uzyskała tytuł doktora filozofii na Uniwersytecie Kijowskim (1987). Wykładała filologię ukraińską na uniwersytetach w USA. Na stałe mieszka w Kijowie. W swojej twórczości skupia się na zagadnieniach dotyczących ukraińskiej samoidentyfikacji, problemach postkolonializmu oraz feminizmie.

Największą sławę przyniosła jej książka „Badania terenowe nad ukraińskim seksem”, wydana w 1996 i przetłumaczona na węgierski, czeski, niemiecki, francuski, a w 2003 na polski. Opisuje ona spustoszenia w ludzkiej psychice jako następstwa komunizmu i totalitaryzmu. Uznano ją za pierwszy manifest ukraińskiego feminizmu. W Polsce ukazał się również zbiór opowiadań Siostro, siostro (2007) oraz powieść Muzeum porzuconych sekretów w 2013, za która otrzymała Nagrodę Literacką Europy Środkowej „Angelus”. Za tłumaczenie książki nagrodę Angelusa otrzymała także tłumaczka Katarzyna Kotyńska.

(opis pochodzi od wydawcy)

[ZT]12363[/ZT]